Hoe ziet de ideale samenwerking rond de diagnose van dementie er uit?

Over deze vraag boog de focusgroep zich in Leidschendam-Voorburg.

Hieruit kwam het volgende stroomdiagram voort als ideale samenwerking en opvolging van professionals.

Belangrijk hierin is dat de persoon met dementie tijdig gesignaleerd wordt als kwetsbaar en begeleid wordt door een professional die kan monitoren of diagnostiek van meerwaarde is en of de situatie niet escaleert. Wanneer de situatie dreigt te escaleren kan deze professional schakelen met de andere professionals zodat de persoon met dementie de juiste zorg op de juiste plek krijgt.

In de praktijk zien we dat slechts 30% van de mensen met dementie daadwerkelijk casemanagement dementie ontvangt. Een van de redenen is beperkt verwijzen naar casemanagement dementie, een andere reden is dat mensen met dementie en hun naasten nog geen behoefte ervaren aan ondersteuning vanuit de casemanager dementie en de derde reden is helaas de wachtlijsten voor casemanagement dementie.

De focusgroep stelde het risico aan de kaak dat als een persoon eenmaal gediagnosticeerd is met dementie, dit niet vanzelfsprekend leidt tot begeleiding door een casemanager dementie. De voorkeur gaat er naar uit dat de professional die de persoon met dementie begeleide in de niet-pluis-fase (de periode voor diagnose), dit blijft doen totdat de casemanager dementie start. Op die manier blijft de persoon met dementie verzekerd van een professional die kan begeleiden, monitoren, de-escaleren en zo nodig zwaardere zorg en begeleiding (versneld) kan zetten. In de praktijk zullen dit vaak de sociaal werkers en ouderenconsulenten zijn vanuit het sociaal domein.

In de bijlage het volledige rapport met alle knelpunten die nu nog spelen en die samenwerking volgens dit stroomdiagram belemmeren. De uitdaging ligt in het aanpakken van deze knelpunten en zo de samenwerking vrij baan te geven.