Interview Derkje Andree Wiltens

Derkje Andree Wiltens is na haar studie gestart bij STZ als projectondersteuner en heeft zich ontwikkeld tot projectleider in de programma’s dementie en palliatieve zorg. Nu is het tijd voor een nieuwe stap. Helaas neemt Derkje in februari afscheid van STZ om te starten als consultant bij Tenzinger. Maar voor ze vertrekt gaan we nog een keer met Derkje in gesprek.

Hoe omschrijf je jezelf in je werk?

Derkje omschrijft zichzelf als georganiseerd, gestructureerd en als iemand die de zaakjes op orde heeft. Ze houdt haar hoofd koel en is niet snel gestrest. In projecten probeert ze ondersteunend te zijn aan het project en de betrokken partners, en het project niet geheel over te nemen. Op die manier blijven de professionals en betrokken partners “in the lead”. Bij hen zit immers de kennis.

Wat zijn jouw drijfveren?

“Juiste zorg organiseren, maar ja, dat is logisch” zegt Derkje zonder aarzelen. Ze vertelt verder dat ze het heel belangrijk vindt dat de patiënt veel meer meegenomen gaat worden in de ontwikkelingen. Dat ziet zij als een grote kans voor de hele zorgwereld. Verder vertelt ze dat samenwerking heel belangrijk is, en dan met name dat iedereen gehoord is, meedoet en bijdraagt. Transparantie en eerlijkheid staan daarin voor Derkje voorop. Dat samenwerken klinkt zo simpel, zegt Derkje, maar het is vaak best ingewikkeld. Voor goed samenwerken geeft Derkje mee dat het belangrijk is om goed naar elkaar te luisteren, open te zijn, iedereen ruimte te geven en soms concessies te doen. Ook al ben je het er niet helemaal mee eens, als je wil samenwerken moet je je eigen beelden en waarden soms even aan de kant schuiven  om echt te kunnen luisteren.

Hoe omschrijf je je werkzaamheden als projectleider?

“Ik zie mezelf als projectleider echt als de verbindende schakel tussen zorg- en welzijnsorganisaties in de regio. Het werk als projectleider is een combinatie tussen ondersteuning van de programmaleiders en daarnaast heb ik mezelf steeds meer kunnen ontwikkelen naar het leiden van mijn eigen projecten.” Het werk is heel divers. Derkje vertelt dat ze de ene dag bezig is met het organiseren van scholingen en bijeenkomsten en de volgende dag meer met beleidszaken bezig is in samenwerking met gemeenten of juist meer met wetenschappelijke thema’s zoals het capaciteitsonderzoek van de palliatieve bedden.

Waar kijk je met plezier op terug bij STZ?

Derkje kijkt met veel plezier terug op de samenwerking met de collega’s in het team, ze noemt het een prettig, collegiaal en vertrouwd team. De activiteiten waar ze met veel plezier op terugkijkt zijn onder andere het symposium culturele diversiteit en dementie. Het was een mooi symposium met goede opkomst, blikt Derkje terug. Ook de webinar Palliatieve zorg vond Derkje erg leuk om te organiseren. Derkje heeft ook hele goede herinneringen aan haar eerste werkzaamheden bij STZ. Er werden toen focusgroepen met casemanagers dementie, POH’ers en ouderenconsulenten georganiseerd vanuit het project Netwerksamenwerking rond diagnose dementie. Het was mooi om te zien hoe verschillende professionals verschillend tegen dingen aankijken. De mondkapjesactie van afgelopen voorjaar staat Derkje ook nog scherp voor de geest. In slechts een paar dagen werden toen duizenden mondkapjes opgehaald en verdeeld onder zorgverleners om hen te beschermen tegen het coronavirus.

En dan een blik vooruit; waar kijk je naar uit in je nieuwe baan?

“Het lijkt me heel leuk om andere regio’s te zien, zoals Amsterdam, Utrecht en  Rotterdam. In mijn nieuwe werk ga ik meer zien van het land. Ook zal ik meer in zorgorganisaties aan de slag gaan, bijvoorbeeld in een ziekenhuis. Ik ben dan wel bezig met de bedrijfsvoering  van zorginstellingen, maar wel binnen de muren van deze instellingen.”

Je hebt heel wat kunnen zien van de regio Haaglanden, wat zou je ons nog mee willen geven?

Derkje zegt: “Houdt korte lijntjes en verbindingen met elkaar, tussen organisaties. Stichting transmurale zorg kan mensen verbinden, kijk ook hoe je dat digitaal goed kan doen.” Ze noemde het al eerder, maar Derkje geeft mee dat we de patiënt echt meer moeten betrekken. Als laatste geeft Derkje mee “Heb ook oog voor het behouden van wat er is. STZ is een mooie verbinder, dat biedt veel kansen!”